مقالات

3- همۀ انسان‌ها حق دارند که مرزهای اداریِ مزبور را شناور دانسته و جا‌به‌جایی آن مرزها را به اختیار مردمانِ همان منطقه مجاز بدانند تا به تدریج امکانات رهایی فرهنگ‌های محلّی از اسارتِ فرهنگ‌های قومی و خلاصیِ فرهنگ‌های قومی از اسارتِ فرهنگ‌های قوی‌تر و منطقه‌ای فراهم شود . انسان امروزیِ زمین ، حق دارد نگاهی امروزین به مفهوم دولت و حکومت داشته باشد و حق دارد وظایف و محدودۀ اختیارات دولت‌های ملّی را تا حدِّ قدرت فرمانداری‌ها تقلیل دهد .
4- همۀ انسان‌ها حق دارند بدون کوچکترین مانعی به هر نقطۀ زمین مسافرت نمایند و یا در هر منطقه‌ای سکونت اختیار کنند . انسانِ زمینی محقّ است که فقط دارایِ یک شناسنامۀ زمینی و یک کُد زمینی ( به جای کُد ملی ) باشد .
5- همۀ انسان‌ها حق دارند که انحلالِ ارتش‌ها ، لغوِ قانونِ سربازی ، نابودی سلاح‌ها و تبدیل مرزهای سیاسیِ کنونی به مرزهایی با کاربرد اداری را طلب نمایند .
6- مهمترین عامل از عوامل تولید کالا کرۀ زمین است . آن‌چه که فراموش شده و در هیچ‌یک از مکاتب اقتصادی به آن صریحاً اشاره نشده سهمِ کارِ کرۀ زمین و طبیعت به عنوانِ عاملِ اصلیِ تولید ، در فرآوریِ موادِّ اوّلیۀ طبیعی است . عوامل دیگر مانند سرمایه و کار   در مقابل سهم کرۀ زمین در تولید ، ناچیز است .
7- برداشت رایگان از منابع طبیعی و ذخایر زمینی باید محکوم شود . همۀ انسان‌ها حق دارند که بهای واقعیِ آنچه را که از این منابع برداشت می‌شود ، از بهره‌برداران طلب نمایند . بهره‌برداران از این منابع نه تنها باید مخارج بازیافت و هزینه‌های جبران خسارات وارده به محیط زیست را پرداخت نمایند بلکه باید بهایِ ذاتیِ این منابعِ بسیار گرانبها - که حاصل فعل و انفعالات طبیعیِ زمین طی دوره‌های بس طولانی است - را نیز پرداخت نمایند . در این راستا اوّلاً مصرف‌گراییِ افسار‌گسیخته و بهره‌برداریِ آزمندانه و نامحدود از منابع طبیعی باید محکوم شود و ثانیاً مبالغ هنگفتی باید بابت برداشت از منابع طبیعی دریافت و در جهت جبران خسارت‌هایی که به محیط زیست وارد می‌شود و مبارزه با تهدیدهای زیست محیطی ، عقب‌ماندگی ، گرسنگی ، قحطی و جبران خسارات ناشی از بلایای طبیعی و تعدیلِ فاصلۀ طبقاتیِ بین دارا و ندار در جهان هزینه شود .