ادامه سخنرانی در مدرسه امام علی اراک ۱۳۸۸
دوست دارم که در مدرسه به شاگردان بگویند : در سی سال اخیر ایران را
آزمایشگاه و ما را موجودات آزمایشگاهی کردند ، زمانی تئوری من درآوردی
اقتصاد توحیدی را آزمایش کردند ، زمانی تئوری خدا زمین مالکی را و زمانی
بانکداری اسلامی را ، کلمۀ بهره را حذف کردند اما مقدارش را زیاد . تئوری
کهنه و ناپسند افزایش جمعیت را اشاعه می دهند و همچون پدر ی بی فکرکه فقط
به فکر افزایش اولاد و نه تربیت و رفاه و آسایش اولاد است ، افزایش زاد و
ولد را ترویج می کنند . گوئی همۀ این 70 میلیون ، تحصیلات عالیه ، شغل
مناسب ، مسکن و امکانات اقتصادی کافی دارند و همه صبح تا شام غرق در شادی و
نشاط وسرورند و گویی آنقدر امکانات اضافی روی دست دولتیان مانده که می
توانند رفاه و آسایش نه 70 میلیون بلکه صد یا صد و بیست میلیون را تأمین
کنند.
بهتر است به جای افزایش جمعیت به فکر این همه متکدیان خردسال و نوجوان و
جوان سرچهارراهها باشیم ، بهتر است به جای افزایش جمعیت به فکر این همه
جوان بیکار و افسرده باشیم ، بهتر است به جای افزایش جمعیت به فکر
درماندگان و ناتوانان این مملکت باشیم.
و جملۀ آخر اینکه خواهران و برادران عزیز :
بشر امروز به شرف علم و دانش و عقل مندی و خردگرائی ، هوای تسخیر فضاهای
ماورای زمین کرده است ، هوای دانستن راز آفرینش دارد ، هوای دانستن چگونگی
خلقت کائنات و انسان دارد و هوای شکافتن پرده های جهل و نادانی و وصال نور و
روشنایی دارد و فقط و فقط ، در سایۀ علم و دانش و خرد به این آرزوها می
اندیشد . کار مدرسه سازی و ترویج علم ، پسندیده ترین کار یک انسان خردمند
است.
من دست شما را می بوسم و برای همۀ شما آرزوی پیروزی و بهروزی دارم.