ادامه تصدیق وجود جهان و مبانی آن
فرض کنیم مجموعه‌ای دارای چند عضو مانند «الف ، ب ، ج ، د» باشد . این مجموعه را مجموعۀ «پ» می‌نامیم . حال اگر عضوهای مجموعۀ «پ» را از مجموعۀ مزبور حذف کنیم دیگر مجموعۀ مزبور وجود نخواهد داشت . آن مجموعه تبدیل به مجموعه‌ای تهی خواهد شد امّا ذهن آدمی ، از آن‌جا که در حافظۀ خود سابقه‌ای از مجموعۀ «پ» با عضوهای آن دارد پس از حذف عضوها - اگرچه مجموعۀ «پ» دارای هیچ عضوی نیست - باز هم وجود مجموعۀ «پ» را مسلّم می‌انگارد . این مثال بیانگر این مطلب است که ما فقط الگوهایی از «صفات» و «شُدن» در ذهن خود داریم و مجموعۀ این الگوها را آن چیز می‌پنداریم و آن گونه تصوّر می‌کنیم که با حذف صفات و ویژگی‌ها از یک چیز ، باید مجموعۀ تهی و یا به عبارتی دیگر جوهرِ آن چیز باقی بماند . تصوّرِ جوهر ناشی از این پندار است .